جیمز می: چرا یک اسکوتر برقی خریدم؟

چکمه های شناور عالی خواهند بود.به نظر می رسید زمانی در دهه 1970 به آنها وعده داده شده بود، و من هنوز در انتظار تکان دادن انگشتانم هستم.در این بین، همیشه این وجود دارد.

پاهایم چند اینچ از زمین فاصله دارند اما بی حرکت.من بدون زحمت، با سرعت 15 مایل در ساعت، تنها با صدای خفیف زمزمه همراه است.به خاطر پیت، مردمان ناروشن هنوز در اطراف من راه می روند.بدون نیاز به مجوز، بدون بیمه و بدون VED وجود دارد.این اسکوتر برقی است.

اسکوتر برقی یکی از چیزهایی است - به همراه آی پد، تلویزیون پخش جریانی و پورن اینترنتی - که دوست دارم از زندگی بزرگسالی ام جمع آوری کنم و با خودم به سال های نوجوانی برگردم.من آن را به سر کلایو سینکلر نشان می دادم تا به او اطمینان دهم که دید او از تحرک الکتریکی ساده شهری کاملاً درست است، و او به تازگی وسیله نقلیه را اشتباه گرفته است.

همانطور که هست، من در پنجاه سالگی، یک سال و نیم پیش، یکی خریدم، و بله، قانون را زیر پا گذاشته ام.مال من شیائومی Mi Pro 2 است که توسط Halfords به من فروخته شده است با این درک دقیق که فقط برای استفاده در زمین های خصوصی است، اما من هیچ کدام از آن ها را ندارم و بالا و پایین رفتن آن در آشپزخانه واقعاً دوست من را آزار می دهد.بنابراین من از آن در جاده ها، در مسیرهای دوچرخه سواری و در پیاده رو استفاده کرده ام.بی سر و صدا میام

اما شما این کار را می کنید، اینطور نیست؟از آنجا که کمی بیشتر از راه رفتن است، و همان طور که اغلب در مورد اتوبوس های کوچک شهری گفته شده است، سوار و پیاده شوید.این احساس می کند که سیستم را شکست می دهد و اینطور است، زیرا یک وسیله نقلیه برقی است و بنابراین باید ثبت شود.

اما تلاش برای کنترل استفاده از اسکوترهای برقی به عنوان یک تلاش بیهوده شناخته شده است: همچنین ممکن است بر علیه افرادی که در هنگام آروغ زدن کلماتی را بیان می کنند، قانون وضع کنید.بنابراین دولت تسلیم شده است.این کار با آزمایش اسکوترهای کرایه‌ای آغاز شد - چیزی که در چیزی که اکنون می‌توانیم آن را The Continent بنامیم بسیار موفقیت‌آمیز بوده است - و به نظر می‌رسد که به زودی می‌توانیم آنها را به صورت خصوصی داشته باشیم، دهکده المپیک بدون استفاده شخصی یا خیر. همانطور که باید باشدپلیس و قانون گذاری در نهایت با رضایت عمومی است و ما نمی توانیم برای راه رفتن آماده باشیم.

اما برگردیم به اسکوت.دارای سه حالت سواری - عابر پیاده، استاندارد، ورزشی - و برد واقعی در حدود 20 مایل است.حداکثر سرعت 15.5 مایل در ساعت (یعنی 25 کیلومتر در ساعت) است و چراغ‌های داخلی، یک پایه کناری منظم برای پارک، برنامه همراه اجتناب‌ناپذیر، بلا، بلا، بلا وجود دارد.

اسکوتر برقی که به سادگی به عنوان "یک چیز" در نظر گرفته می شود، شگفت انگیز است.یک صفحه نمایش درخشان و دوست داشتنی وجود دارد، یک ماشه انگشت شست ساده برای روشن کردن آن و از یک دوشاخه معمولی ظرف چند ساعت شارژ می شود (هشت ساعت برای شارژ کامل، اما هیچ کس هرگز این کار را انجام نمی دهد).استفاده از آن به طور موثر رایگان است و به هیچ تلاشی نیاز ندارد، و من فکر نمی‌کنم که قبلاً این موضوع درست بوده باشد.

سپس می‌رویم: با پای چپم چند اسکوت با پای چپم می‌زنم تا شروع به چرخیدن کند (این یک ویژگی ایمنی است - در غیر این صورت نمی‌رود)، سپس ماشه را فشار می‌دهم و دنیا همه مال من است.مهمتر از همه، من مجبور نیستم دائماً هر پا را بلند کنم و به روشی که ما آن را «راه رفتن» می‌نامیم، جلوی پای دیگر بگذارم.ایده ای فوق العاده قدیمی و مضحک.

اما در این مرحله کمی گیج می شوم.سرگرم کننده است، بله.به روشی خنده دار، و به طرز لذت بخشی کودکانه است.این یک اسکوتر است.اما در واقع برای چیست؟

برای گشت زنی در یک انبار یا عرشه یک سوپرتانکر، یا برای دور زدن یکی از آن آزمایشگاه های عظیم فیزیک ذرات زیرزمینی، ایده آل خواهد بود.من شما را به ایده خود برای تبدیل متروی لندن و سایر متروها به بزرگراه دوچرخه ارجاع می دهم.اسکوترهای برقی در آنجا فوق العاده خواهند بود.اما در خیابان با ایگی پاپ چند شک دارم.